Dzień Dobry.

Hej Ho ! Na początku proszę się nie przeraź,ale nie jestem dobra w pisaniu wstępów :) A skąd wiem? Bo piszę od godziny wpis i co chwilę usuwam całość.Za dużo gadam. Stanowczo za dużo. Ledwo wklepałam parę zdań a tu zrobiło się tyle tekstu,że aż zakręciło mi się w głowie. Musisz mi wybaczyć ten denny wpis,ale jeśli już doszłaś chociaż do tego momentu to wcale nie będę miała Ci za złe jak zrezygnujesz z czytania moich wypocin. Ale coś napisać muszę,nawet jeśli miałoby to zostać nieprzeczytane :)  


Przedstawiam Ci moją rodzinę. Mój największy skarb. Choć żyjemy jak przeciętniacy to ja nie zamieniłabym tego życia na nic innego. Nie mamy nawet swojego mieszkania. Jedyne co mamy to samochód i umowę najmu mieszkania :) Ale za to mamy siebie i to nam musi wystarczyć. Tam gdzie oni tam i ja. 


Mama. Mam zaszczytną rolę bycia mamą. Nie ma lepszej roli w życiu. Ale jeśli jesteś mamą to doskonale to wiesz odkąd ten mały ludek zamieszkał pod Twoim sercem pełnym miłości. 
Natalia. Lat 25. Szczęśliwa mama i jeszcze-nie-żona. Obecnie jestem na urlopie wychowawczym. Wybrałam taką drogę,ponieważ chcę jak najwięcej czasu poświęcić dla mojego syna. Długo się nad tym nie zastanawiałam. Pomijając fakt,że jeszcze miesiąc po porodzie mówiłam,że gdy młode skończy pół roku wracam do pracy. A potem pokochałam macierzyństwo jeszcze bardziej i po prostu sobie tego nie wyobrażałam. Teraz praca przestała być dla mnie ważna,teraz ważny jest On :) Chcę wykorzystać ten czas do maksimum tylko dla nas..tylko dla Niego. Co wcale nie znaczy,że tylko zajmuję się dzieckiem. Pomagam również mojemu partnerowi prowadzić działalność-ot takie zajęcie w ciągu dnia,żeby dołożyć sobie zajęć. Jestem wyluzowaną mamą. W pełni popieram Karmienie Piersią,BLW i Rodzicielstwo Bliskości! Ale nie martw się-fanatyczką nie jestem. Dla mnie sposób karmienia czy wychowania nie świadczy o miłości matki do dziecka ani o tym jaka ta matka jest.Każda mama jest wspaniałą kobietą. No bo kto jak nie mama ma tyle nadprzyrodzonych mocy ? :) 

Tata. To jest świetny facet. Ileż to on ma do mnie cierpliwości. Ma ogromne poczucie humoru i rodzina jest dla niego wszystkim. Niestety ma jedną wadę(Bo przecież każdy facet je ma ! Chociaż jedną...taką tyci-tyci). Jest pracoholikiem. Nie muszę mówić jak ja tego nienawidzę. Śniadania jemy razem a kolacje... może 2 razy w tygodniu. I rzecz jasna na weekendy,bo wtedy w pełni poświęca się nam,chyba,że ma jakieś zaplanowane wyjście-ale to na szczęście zdarza się rzadko. Uniósł mi się facet honorem,że to na nim spoczywa obowiązek aby nas utrzymywać i nie chce z roboty wychodzić. Ale nie mam mu tego za złe,bo robi to dla nas. Chce żeby nam niczego nie zabrakło i żebyśmy niebawem kupili własne M. Lepszego ojca dla mojego dziecka nie mogłam sobie wymarzyć. Ale już tak nie chwalę,bo przechwalę i będzie.... 

A na koniec..... Olo. Nie tak dawno skończył rok. I uczynił ten rok najpiękniejszym ze wszystkich. Czasem myślę czym ja sobie zasłużyłam na niego? Od początku pięknie spał mimo,że był na piersi( I dalej jest !  ),ominęły nas kolki,jakieś większe choroby i ząbkowanie idzie w miarę sprawnie. Jest małym łobuziakiem,jak każde dziecko. Wszędzie go pełno.Ale to dzięki niemu ten dom nie jest pusty. Tu się zawsze coś dzieje. 


Po co założyłam blog? Hmmm... bo lubię pisać i gadać. A czy mówię dobrze to niestety nie mnie oceniać. 


Ściskam mocno ! :*   Mam nadzieję,że pójdzie mi jakoś to  blogowanie :)